II. KWALIFIKACJE ABSOLWENTA

Absolwent powinien posiadać rozszerzoną – w stosunku do studiów pierwszego stopnia – interdyscyplinarną wiedzę z obszaru stosunków międzynarodowych, zwłaszcza z zakresu międzynarodowej problematyki ekonomicznej, społecznej, politycznej i prawnej. Powinien znać teorię i praktykę stosunków międzynarodowych oraz teorię i praktykę podejmowania decyzji politycznych i gospodarczych. Absolwent powinien posiadać umiejętności analityczne i metodologiczne, pozwalające podejmować pracę na stanowiskach wymagających świadomych, racjonalnych i trafnych ocen i opinii oraz mieć wpojone nawyki osobistej odpowiedzialności i inicjatywy. Absolwent powinien być przygotowany do podjęcia pracy w: instytucjach i przedsiębiorstwach związanych z obrotem międzynarodowym; organizacjach i instytucjach międzynarodowych; jednostkach administracji państwowej związanych z polityką zagraniczną i gospodarczą; ośrodkach badawczych i eksperckich zajmujących się stosunkami międzynarodowymi; dyplomacji oraz środkach masowego przekazu – prasie, radiu, telewizji. Absolwent powinien mieć wpojone nawyki ustawicznego kształcenia i rozwoju zawodowego oraz być przygotowany do podejmowania wyzwań badawczych i kontynuacji edukacji na studiach trzeciego stopnia (doktoranckich).

III. RAMOWE TREŚCI KSZTAŁCENIA

III.1 GRUPY TREŚCI KSZTAŁCENIA, MINIMALNA LICZBA GODZIN ZAJĘĆ ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA LICZBA PUNKTÓW ECTS

III.2  SKŁADNIKI TREŚCI KSZTAŁCENIA W GRUPACH, MINIMALNA LICZBA GODZIN ZAJĘĆ ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA LICZBA PUNKTÓW ECTS

III.3 WYSZCZEGÓLNIENIE TREŚCI I EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

A. GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH

1. Kształcenie w zakresie teorii stosunków międzynarodowych

Treści kształcenia: Epistemologia stosunków międzynarodowych – pojęcie, przedmiot, obszar zainteresowań. Dziedziny stosunków międzynarodowych. Metody badania stosunków międzynarodowych. Teorie stosunków międzynarodowych – realizm polityczny, liberalizm, konstruktywizm. Teorie integracji regionalnej – politycznej i gospodarczej. Współzależności i rozłączności teorii międzynarodowych stosunków politycznych i międzynarodowych stosunków gospodarczych.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia i prowadzenia badań stosunków międzynarodowych; rozumienia treści debat dotyczących stosunków międzynarodowych; rozumienia znaczenia paradygmatów w nauce o stosunkach międzynarodowych; interpretacji polityki zagranicznej państw i stosunków międzynarodowych w kategoriach ogólnych i cząstkowych.

2. Kształcenie w zakresie ekonomii rozwoju

Treści kształcenia: Geneza i kierunki ewolucji ekonomii rozwoju. Tradycyjne teorie i mierniki zacofania (niedorozwoju). Paradygmat niedoboru kapitału. Teoria zależności krajów peryferii od centrum gospodarki światowej. Koncepcje stabilizacji, programy dostosowań strukturalnych. Nowe paradygmaty rozwoju w kontekście roli instytucji, kapitału ludzkiego, techniki oraz uwarunkowań środowiska naturalnego. Przezwyciężenie ubóstwa jako problem globalny – Milenijne Cele Rozwoju.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia dorobku współczesnej ekonomii w zakresie rozpoznawania przyczyn i przejawów zacofania ekonomiczno-społecznego; działań mających na celu przezwyciężenie ubóstwa i przyśpieszenie rozwoju krajów słabo rozwiniętych.

3. Kształcenie w zakresie bezpieczeństwa międzynarodowego

Treści kształcenia: Pojęcie bezpieczeństwa na gruncie nauk społecznych. Bezpieczeństwo a zagrożenia i wyzwania. Typologie bezpieczeństwa w nauce o stosunkach międzynarodowych. Badania nad bezpieczeństwem – ujęcie realistyczne, liberalne (idealistyczne), instytucjonalne, postmodernistyczne. Postulaty badawcze – security studies. Systematyka międzynarodowych instytucji bezpieczeństwa. Instytucjonalizacja współpracy międzynarodowej w dziedzinie bezpieczeństwa – uwarunkowania. Instytucje powszechne – systemy zbiorowego bezpieczeństwa: Liga Narodów, Organizacja Narodów Zjednoczonych. Instytucje regionalne – europejskie i euroatlantyckie: Sojusz Północnoatlantycki, NATO (North Atlantic Treaty Organisation), Traktat Brukselski, Unia Zachodnioeuropejska, Wspólna Europejska Polityka Bezpieczeństwa i Obrony Unii Europejskiej, OBWE (Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie). Mechanizmy bezpieczeństwa Wspólnoty Niepodległych Państw. Instytucje bezpieczeństwa półkuli zachodniej, w Afryce i w świecie muzułmańskim. Instytucjonalizacja współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa w regionie Azji i Pacyfiku. Ewolucja pojęcia bezpieczeństwa państwa – zimnowojenny i pozimnowojenny paradygmat bezpieczeństwa. Współczesne zagrożenia bezpieczeństwa. Terroryzm wewnętrzny i międzynarodowy – formy, przejawy, znaczenie, przeciwdziałanie. Transnarodowa przestępczość zorganizowana – specyfika wpływu na bezpieczeństwo, formy, znaczenie, przeciwdziałanie. Bezpieczeństwo teleinformatyczne – zagrożenia związane z rozwojem technologii informacyjnych. Broń masowego rażenia a podmioty pozapaństwowe – prawdopodobieństwo użycia przez terrorystów, zorganizowane grupy przestępcze. Nielegalny handel materiałami nuklearnymi, problem technologii dual use, reakcje państw. Zagrożenia wynikające ze słabości struktur państwowych. Bezpieczeństwo a niekontrolowane migracje.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia problemów bezpieczeństwa międzynarodowego; rozumienia struktur bezpieczeństwa międzynarodowego – ich ewolucji i roli; wykorzystywania wiedzy z zakresu teorii bezpieczeństwa w analizie polityki państw i stosunków międzynarodowych; analizy rozwiązań na rzecz bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego.

B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH

1. Kształcenie w zakresie międzynarodowej ochrony praw człowieka

Treści kształcenia: Koncepcja i doktryny ochrony praw człowieka. Ochrona praw człowieka w systemie Organizacji Narodów Zjednoczonych. Pakty i konwencje praw człowieka. Ochrona praw człowieka w ramach Międzynarodowej Organizacji Pracy. Międzynarodowe prawo humanitarne, Czerwony Krzyż. Ochrona praw człowieka w systemie Rady Europy. Ochrona praw człowieka w Unii Europejskiej. Rola KBWE/OBWE (Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie / Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie) w zakresie ochrony praw człowieka. Rola organizacji pozarządowych. Ochrona praw człowieka a stosunki międzynarodowe i polityka zagraniczna. Zobowiązania międzynarodowe Polski w dziedzinie ochrony praw człowieka.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia zakresu i znaczenia międzynarodowej ochrony praw człowieka w stosunkach międzynarodowych i w polityce wewnętrznej państw; rozumienia mechanizmów ochrony praw człowieka i ich znaczenia dla polityki wewnętrznej Polski.

2. Kształcenie w zakresie międzynarodowej polityki społecznej

Treści kształcenia: Pojęcie, cele i podmioty międzynarodowej polityki społecznej. Rozwój i modele międzynarodowej polityki społecznej. Polityka społeczna a polityka socjalna. Europejska Karta Socjalna. Polityka rynku pracy. Polityka edukacyjna. Polityka rodzinna. Pomoc społeczna. Ubezpieczenia emerytalne i zdrowotne w krajach Unii Europejskiej.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia potrzeby kształtowania i realizowania celów społecznych w polityce państw i organizacji międzynarodowych; rozumienia międzynarodowych problemów społecznych i socjalnych oraz sposobów ich rozwiązywania.

3. Kształcenie w zakresie międzynarodowej ochrony środowiska

Treści kształcenia: Międzynarodowy wymiar zagrożenia środowiska naturalnego – globalne zagrożenia środowiska, transgraniczne zanieczyszczanie środowiska. Polityka ochrony środowiska. Polityka zrównoważonego rozwoju. Gospodarcze, społeczne i polityczne uwarunkowania polityki ochrony środowiska – świadomość ekologiczna społeczeństwa, model konsumpcji, ochrona środowiska w działalności organizacji i partii politycznych. Globalizacja a ochrona środowiska, ochrona środowiska a handel międzynarodowy, ochrona środowiska a działalność korporacji transnarodowych. Międzynarodowa współpraca w dziedzinie ochrony środowiska – międzynarodowe porozumienia w dziedzinie ochrony środowiska i warunki określające ich skuteczność, międzynarodowe konflikty ekologiczne i ich rozwiązywanie, ochrona środowiska w działalności organizacji międzynarodowych, międzynarodowa pomoc w dziedzinie ochrony środowiska.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia znaczenia międzynarodowego wymiaru zagrożenia środowiska; rozumienia ekonomicznych, politycznych i społecznych aspektów polityki ochrony środowiska.

4. Kształcenie w zakresie międzynarodowych rynków finansowych

Treści kształcenia: Pojęcie i struktura międzynarodowego rynku finansowego. Charakterystyka międzynarodowego rynku pieniężnego, międzynarodowego rynku kapitałowego i międzynarodowego rynku walutowego. Uczestnicy międzynarodowego rynku finansowego – przeprowadzane na nim operacje. Rynek eurowalutowy, rynek euroobligacji, rynek euroakcji, rynek swapów finansowych, rynek kwitów depozytowych. Ryzyko występujące na międzynarodowych rynkach finansowych.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: charakteryzowania poszczególnych rodzajów rynków i ich ewolucji; charakteryzowania uczestników międzyanrodowych rynków finansowych i realizowanych przez nie operacji; rozumienia mechanizmów działania rynków finansowych.

5. Kształcenie w zakresie międzynarodowych transakcji gospodarczych

Treści kształcenia: Formalno-prawne uwarunkowania wymiany międzynarodowej. Rodzaje transakcji. Sposoby zawierania umów na rynkach formalnych – aukcjach i giełdach towarowych. Międzynarodowe zwyczaje handlowe w odniesieniu do ogólnej formuły kontraktu, form płatności i ubezpieczeń. Klauzule kontraktowe. Cykl transakcyjny. Wykorzystywanie nowoczesnych technologii w poszczególnych fazach realizacji transakcji.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: charakteryzowania rodzajów transakcji gospodarczych i sposobów zawierania umów; rozumienia konsekwencji stosowania instrumentów polityki handlowej, w tym polityki celnej; formułowania klauzul kontraktowych; kompletowania dokumentów handlowych; poszukiwania źródeł informacji na temat rynków zagranicznych i partnerów handlowych.

6. Kształcenie w zakresie globalizacji i regionalizacji

Treści kształcenia: Globalizm – regionalizm: tendencje rozwojowe w stosunkach międzynarodowych. Różnorodność ujęć globalizacji jako procesu międzynarodowego – ujęcie ekonomiczne, polityczne i kulturowe. Ilościowe i jakościowe aspekty globalizacji. Regionalizm w stosunkach międzynarodowych. Polityczne teorie regionalizmu. Ekonomiczne teorie integracji regionalnej – teoria unii celnej, teoria obszaru walutowego. Regionalizm w systemie WTO (World Trade Organisation). Ugrupowania integracyjne w świecie – analiza porównawcza, UE – NAFTA – ASEAN – Mercosur (Unia Europejska – North American Free Trade Agreement – Association of South East Asian Nations – Mercado Comun del Cono Sur). Przesłanki globalizacji. Charakterystyka najważniejszych uczestników procesu globalizacji – przedsiębiorstw międzynarodowych, instytucji gospodarki światowej. Globalny system handlu i transferu technologii, globalna architektura finansów międzynarodowych. Globalizacja a zagrożenia bezpieczeństwa państwa. Wzajemne relacje polityki i ekonomii w procesie globalizacji i regionalizacji. Zmiany w globalnym systemie stosunków międzynarodowych. USA jako globalne mocarstwo. Chiny jako wschodzące mocarstwo globalne. Relacje USA-Chiny i ich konsekwencje dla stosunków międzynarodowych. Regulacja i instytucjonalizacja procesów globalizmu – podejście regionalne i globalne. Globalny ład międzynarodowy w XXI wieku – prognozy.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia współczesnych stosunków międzynarodowych jako tła do pozyskiwania rynków oraz określania potencjalnych możliwości i form współpracy gospodarczej i politycznej; rozumienia odrębności kulturowej państw i regionów w kontekście naśladownictwa rozwiązań.

7. Kształcenie w zakresie prognozowania i symulacji międzynarodowych

Treści kształcenia: Prognostyka międzynarodowa – pojęcie, klasyfikacja, metody, techniki. Prognozowanie a planowanie polityki zagranicznej państwa. Prognozowanie i planowanie międzynarodowych stosunków politycznych i gospodarczych. Metody intuicyjne, ekstrapolacyjne i symulacyjne. Modele układu stosunków międzynarodowych – ich dynamika i logika. Scenariusze rozwoju stosunków międzynarodowych. Modelowanie heurystyczne.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia wagi prognozowania i planowania w obszarze stosunków międzynarodowych; wykorzystywania metod i narzędzi prognostycznych w obszarze stosunków międzynarodowych.

8. Kształcenie w zakresie prawa gospodarczego Unii Europejskiej

Treści kształcenia: Wspólnotowy rynek wewnętrzny – zasady funkcjonowania. Swoboda przepływu towarów, przemieszczania się obywateli Unii, przedsiębiorczości, świadczenia usług, przepływu kapitału i płatności. Ramy prawne unii gospodarczej i walutowej. Reguły konkurencji. Podstawy prawne polityk sektorowych. Podstawy Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości, powiązania z Wspólną Polityką Zagraniczną i Bezpieczeństwa. Okresy przejściowe dotyczące Polski ustanowione w Traktacie akcesyjnym.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia reguł działania rynku wewnętrznego oraz polityk sektorowych – w tym praktyki i orzecznictwa sądów wspólnotowych; rozumienia reguł działania rynku wewnętrznego; wykorzystywania rynku wewnętrznego do rozwiązywania problemów gospodarczych; rozumienia powiązań między regułami prawa gospodarczego Unii Europejskiej a regulacjami polskimi – szczególnie w kontekście okresów przejściowych ustanowionych w Traktacie akcesyjnym.

IV. INNE WYMAGANIA

1.      Za przygotowanie pracy magisterskiej i przygotowanie do egzaminu dyplomowego student otrzymuje 20 punktów ECTS.

lista kierunków: