Gospodarka przestrzenna - studia II stopnia

II. KWALIFIKACJE ABSOLWENTA

Absolwenci uzyskują niezbędną wiedzę i umiejętności z zakresu: konceptualizacji i planowania zrównoważonego rozwoju a także kształtowania środowiska przestrzennego ludzi zgodnie z ich potrzebami w warunkach polaryzacji i konkurencyjności grup, wymogami cywilizacyjnymi, możliwościami technicznymi oraz zasadami ładu przestrzennego, przy zachowaniu europejskiego dziedzictwa kultury.

Absolwenci mają kompetencje analityczne, kreatywne, metodologiczne oraz negocjacyjne. Rozumieją uwarunkowania społeczne i interkulturowe swojej działalności. Są przygotowani do: opracowywania dokumentów planistycznych jednostek osiedleńczych oraz regionów, euroregionów i kraju; konstruowania wizji rozwoju i strategii transformacji jednostek przestrzennych; sporządzania programów mających na celu podwyższanie konkurencyjności miast, gmin i regionów oraz ochronę i kształtowanie środowiska przyrodniczego; planowania rozwoju infrastruktury technicznej i systemów transportowych; współpracy przy konstruowaniu europejskiej perspektywy rozwoju przestrzennego; pełnienia roli doradcy i negocjatora posiadającego kompetencje w kreowaniu współpracy publiczno-prywatnej, w rozwiązywaniu konfliktów przestrzennych oraz w zakresie współpracy regionalnej; zarządzania przestrzenią i rozwojem przestrzennym, w tym zarządzania miastami, gminami, powiatami i województwami; opracowywania analiz i podejmowania działań z zakresu marketingu terytorialnego; planowania ochrony europejskiego dziedzictwa kultury miejskiej i regionalnej oraz prognozowania i symulowania różnych wariantów rozwoju przestrzennego w oparciu o wyspecjalizowane modele.

Absolwenci są przygotowani do pracy w: jednostkach administracji samorządowej i rządowej; pracowniach projektowych; przedsiębiorstwach związanych z gospodarką przestrzenną, w tym działających w dziedzinie inwestycji i nieruchomości; agencjach rozwoju; firmach konsultingowych i doradczych; firmach otoczenia biznesu; instytucjach badawczych i ośrodkach badawczo-rozwojowych; instytucjach zajmujących się poradnictwem i upowszechnianiem wiedzy z zakresu gospodarki przestrzennej oraz instytucjach i agencjach Unii Europejskiej. Absolwenci są przygotowani do kontynuowania edukacji na studiach trzeciego stopnia (doktoranckich).

III. RAMOWE TREŚCI KSZTAŁCENIA

III.1 GRUPY TREŚCI KSZTAŁCENIA, MINIMALNA LICZBA GODZIN ZAJĘĆ ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA LICZBA PUNKTÓW ECTS

III.2 SKŁADNIKI TREŚCI KSZTAŁCENIA W GRUPACH, MINIMALNA LICZBA GODZIN ZAJĘĆ ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA LICZBA PUNKTÓW ECTS

III.3 WYSZCZEGÓLNIENIE TREŚCI I EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

A. GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH

1.    Kształcenie w zakresie teorii systemów

Treści kształcenia: Podejście systemowe do opisu złożonych procesów i struktur. Podstawowe pojęcia teorii systemów – narzędzia i metody badawcze, koncepcje teoretyczne i możliwości ich stosowania.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia systemowego podejścia do analizy złożonych zjawisk; opisu rzeczywistości w kategoriach systemowych.

2.    Kształcenie w zakresie kształtowania i ochrony środowiska

Treści kształcenia: Podstawowe pojęcia i definicje z zakresu kształtowania i ochrony środowiska przyrodniczego. Źródła zagrożeń środowiska przyrodniczego. Degradacja i ochrona komponentów środowiska. Waloryzacja środowiska przyrodniczego. Rekultywacja obszarów zdegradowanych. Monitoring środowiska.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia procesów ekologicznych i ewolucyjnych warunkujących różnorodność biologiczną; identyfikacji zagrożeń dla środowiska; posługiwania się skutecznymi instrumentami ochrony przyrody; podejmowania decyzji w zakresie zagospodarowania przestrzennego.

3.    Kształcenie w zakresie teorii organizacji i zarządzania

Treści kształcenia: Zarządzanie firmą. Podejmowanie decyzji kierowniczych. Struktury organizacyjne. Planowanie strategiczne i taktyczne. Business plan. Style i techniki kierowania. Zatrudnianie personelu. Zarządzanie zasobami ludzkimi. Relacje międzyludzkie.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: stosowania zasad organizacji i zarządzania złożonymi zespołami; organizowania pracy zespołów.

B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH

1.    Kształcenie w zakresie gospodarki przestrzennej Unii Europejskiej

Treści kształcenia: System administracyjny i samorząd terytorialny w krajach Unii Europejskiej. Stosunek do przestrzeni, podejście do gospodarowania przestrzenią. Zasady gospodarki regionalnej. Planowanie rozwoju. Planowanie przestrzenne w krajach Unii Europejskiej. Podstawowe procedury i dokumenty planistyczne.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: planowania przestrzennego w kontekście regulacji obowiązujących w krajach Unii Europejskiej; rozumienia polityki regionalnej Unii Europejskiej.

2.    Kształcenie w zakresie marketingu terytorialnego

Treści kształcenia: Teorie marketingu. Badania marketingowe. Działania marketingowe. Związki działań marketingowych z przestrzenią. Różnice między marketingiem przemysłowym a marketingiem miejsc. Wielowarstwowość marketingu lokalnego. Charakter produktu w marketingu terytorialnym. Analizy marketingowe. Techniki ustalania i kształtowania wizerunku miejsc. Techniki i działania marketingu terytorialnego w stymulowaniu rozwoju lokalnego.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: stosowania podstawowych metod marketingowych w jednostkach terytorialnych i skali lokalnej.

3.    Kształcenie w zakresie polityki regionalnej

Treści kształcenia: Pojęcie regionu. Jednostki administracji terytorialnej a regiony. Euroregiony. Rozwój regionalny. Konkurencyjność regionów. Regionalne strategie rozwoju społeczno-gospodarczego. Współpraca regionalna.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: stosowania złożonych instrumentów analiz regionalnych; kształtowania optymalnej polityki regionalnej w oparciu o wyniki analiz regionalnych.

4.    Kształcenie w zakresie technik legislacyjnych w planowaniu

Treści kształcenia: Rodzaje planów. Cele i kryteria oceny planu miejscowego. Powiązanie ustaleń planu z przestrzenią, podziały jednowarstwowe i wielowarstwowe, podziały hierarchiczne, strefowanie. Typy treści w planie. Sposób zapisu ustaleń planu miejscowego. Zasady systematyki zewnętrznej i wewnętrznej. Struktura zapisu ustaleń planu. Sposób zapisu ustaleń w zakresie konkretnych zagadnień planistycznych. Konstrukcje dokumentów planistycznych niebędących planami miejscowymi.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia podstaw techniki prawodawczej; opracowywania aktu prawnego odnoszącego się do zagospodarowania przestrzennego.

5.    Kształcenie w zakresie planowania rozwoju miast

Treści kształcenia: Definicje miast. Cele planowania miast. Struktura funkcjonalno-przestrzenna miasta. Wewnętrzne zróżnicowanie struktury przestrzennej miasta. Charakterystyczne typy wewnętrznych struktur miejskich. Diagnoza stanu struktury funkcjonalno-przestrzennej miasta. Kompozycja przestrzenna miasta. Typy działalności w mieście. Warunki rozwoju poszczególnych działalności. Powiązania i konflikty między działalnościami. Przestrzenie publiczne w miastach. Układy transportowe w miastach. Sieciowe układy i obiekty infrastruktury technicznej. Progi rozwoju miast. Ochrona dziedzictwa kulturowego oraz ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczego w miastach. Mechanizmy przestrzennej transformacji miast.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: określania struktury miasta oraz poszczególnych jej elementów; określania uwarunkowań rozwoju miasta z uwzględnieniem kontekstu regionalnego; opracowywania kierunków rozwoju miast w aspekcie przestrzennym.

6.    Kształcenie w zakresie modeli w gospodarce przestrzennej

Treści kształcenia: Rola modeli ilościowych w prognozowaniu zjawisk w systemie osadniczym. Modele jako narzędzie operacyjne. Czynniki warunkujące zmiany demograficzne, gospodarcze i przestrzenne. Narzędzia metody i techniki modelowania i prognozowania procesów demograficznych, gospodarczych i przestrzennych. Scenariusze rozwoju społecznego, gospodarczego i przestrzennego.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: modelowania zjawisk i procesów z zakresu zagospodarowania przestrzeni w odniesieniu do jednostek przestrzennych różnej wielkości i o różnym stopniu złożoności. 

IV. INNE WYMAGANIA

1.    Przynajmniej 50% zajęć powinno być przeznaczone na seminaria, ćwiczenia audytoryjne, projektowe lub terenowe.

2.    Za przygotowanie pracy magisterskiej i przygotowanie do egzaminu dyplomowego student otrzymuje 20 punktów ECTS.

lista kierunków:

Gospodarka przestrzenna - studia II stopnia