Ochrona dóbr kultury - studia II stopnia

II. KWALIFIKACJE ABSOLWENTA

Absolwent powinien posiadać gruntowną wiedzę umożliwiającą rozumienie i interpretację – poprzez odwoływanie się do utrwalonych metod badawczych – zjawisk z zakresu historii sztuki, zabytkoznawstwa, konserwatorstwa i muzealnictwa. Powinien umieć: dostrzegać i opisywać związki między różnymi dziedzinami sztuki oraz definiować ich specyfikę; interpretować współczesne zjawiska społeczne związane z dziedzictwem kulturowym; orientować się w zakresie form instytucjonalnych i organizacyjnych ochrony dóbr kultury; pracować w zespole oraz samodzielnie rozwiązywać problemy – również w niestandardowych sytuacjach; wydawać opinie dotyczące ochrony zabytków kultury; rozwiązywać problemy z zakresu ochrony zabytków oraz kreować sprzyjające ochronie zabytków zachowania społeczne. Powinien być przygotowany do pracy w: instytucjach związanych z ochroną dóbr kultury; instytucjach i organizacjach państwowych, samorządowych i pozarządowych oraz szkolnictwie – po ukończeniu specjalności nauczycielskiej (zgodnie ze standardami kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela). Absolwent powinien mieć wpojone nawyki ustawicznego kształcenia i rozwoju zawodowego oraz być przygotowany do podejmowania wyzwań badawczych i kontynuowania edukacji na studiach trzeciego stopnia (doktoranckich).

III. RAMOWE TREŚCI KSZTAŁCENIA 

III.1 GRUPY TREŚCI KSZTAŁCENIA, MINIMALNA LICZBA GODZIN ZAJĘĆ ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA LICZBA PUNKTÓW ECTS

III.2 SKŁADNIKI TREŚCI KSZTAŁCENIA W GRUPACH, MINIMALNA LICZBA GODZIN ZAJĘĆ ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA LICZBA PUNKTÓW ECTS

III.3 WYSZCZEGÓLNIENIE TREŚCI I EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

A. GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH

1. Kształcenie w zakresie dziejów myśli o sztuce

Treści kształcenia: Zarys myśli o sztuce od starożytności po współczesność w kontekście przemian kulturowych i światopoglądowych. Kształtowanie się najważniejszych idei artystycznych i koncepcji estetycznych. Dzieje krytyki artystycznej od XVIII do XX wieku.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozpoznawania przyczyn zmian w wiedzy i myśli o sztuce; rozpoznawania zmian w obszarze wiedzy i myśli o sztuce odzwierciedlonych w dziełach sztuki; dokonywania analizy dzieł sztuki.

2. Kształcenie w zakresie metodologii historii sztuki

Treści kształcenia: Metody badawcze w obszarze sztuki w kontekście historycznym – od starożytności po współczesność. Historiografia sztuki. Historyzm i znawstwo XIX wieku. Współczesny warsztat historii sztuki.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: posługiwania się metodologią sztuki; krytycznego analizowania literatury; krytycznego analizowania dzieł sztuki.

3. Kształcenie w zakresie historii sztuki współczesnej

Treści kształcenia: Współczesne kierunki artystyczne w plastyce i architekturze – nurty i ich przenikanie w różnych krajach.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozpoznawania głównych nurtów sztuki współczesnej; rozpoznawania cech charakterystycznych wiodących twórców; krytycznej oceny zjawisk nowatorskich i wtórnych.

4. Kształcenie w zakresie historii rzemiosł artystycznych

Treści kształcenia: Wytwory rękodzieła artystycznego do czasów uprzemysłowienia produkcji. Techniki i technologie wykonywania wyrobów rzemiosła artystycznego.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: dokonywania analizy wyrobów rzemiosła artystycznego, bazującej na zabytkoznawstwie, pod kątem rozpoznawania techniki wykonania oraz zastosowanego materiału; określania czasu powstania rękodzieła.

B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH

1. Kształcenie w zakresie konserwatorstwa

Treści kształcenia: Konserwacja i ochrona zabytków architektury oraz miejskich układów przestrzennych. Badania w zakresie ochrony zabytków architektury oraz miejskich układów przestrzennych.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: stosowania metod konserwatorskich w odniesieniu do zabytków architektury; prowadzenia wieloaspektowych badań zabytków architektury na potrzeby konserwatorskie; dokumentowania wyników badań; programowania i nadzorowania przedsięwzięć konserwatorskich.

2. Kształcenie w zakresie muzealnictwa

Treści kształcenia: Funkcjonowanie i struktura instytucji muzealnych. Organizacja wystaw. Profilaktyka konserwatorska w muzeach. Rynek artystyczny. Zabytkoznawstwo sztuki i rzemiosła artystycznego Europy oraz Orientu.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: oceny dzieł sztuki i rzemiosła artystycznego; orientowania się w obszarze ochrony zabytków; rozumienia zasad: funkcjonowania instytucji muzealnych, ruchu wystawienniczego i obrotu dziełami sztuki; prowadzenia badań w: instytucjach muzealnych, ośrodkach dokumentacji zabytków oraz placówkach popularyzujących sztukę.

3. Kształcenie w zakresie historii i zabytkoznawstwa dzieł sztuki

Treści kształcenia: Elementy historii sztuki europejskiej i Orientu. Współczesna sztuka i krytyka artystyczna. Znawstwo dzieł sztuki i rzemiosła artystycznego.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia problematyki historii zabytkoznawstwa dzieł sztuki; wykorzystywania wiedzy z zakresu dzieł sztuki w: instytucjach muzealnych, galeriach sztuki, służbach konserwatorskich, ośrodkach dokumentacji zabytków, redakcjach czasopism i wydawnictwach, a także na rynku antykwarycznym oraz w placówkach popularyzujących sztukę.

4. Kształcenie w zakresie europejskich, narodowych i regionalnych strategii ochrony dziedzictwa kulturowego

Treści kształcenia: Kierunki i struktura unijnych, narodowych i regionalnych strategii ochrony dziedzictwa kulturowego. Strategiczne cele polityki państwa oraz polityki Unii Europejskiej w sferze ochrony zabytków. Programy ochrony dziedzictwa kulturowego. Finansowanie ochrony i konserwacji zabytków.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: identyfikowania strategicznych, regionalnych, narodowych i unijnych programów ochrony dziedzictwa kulturowego i konserwacji zabytków; pozyskiwania regionalnych, narodowych i europejskich funduszy na ochronę zabytków; wykorzystywania funduszy na ochronę i konserwację zabytków.

5. Kształcenie w zakresie ochrony zabytków nieruchomych i archeologicznych

Treści kształcenia: Formy ochrony zabytków nieruchomych i archeologicznych – krajobrazów kulturowych, układów urbanistycznych i ruralistycznych, zespołów budowlanych, dzieł architektury i budownictwa, dzieł budownictwa obronnego, obiektów techniki (kopalni, hut, elektrowni, zakładów przemysłowych), parków, ogrodów, form zaprojektowanej zieleni, cmentarzy, miejsc upamiętniających wydarzenia historyczne, miejsc upamiętniających działalność wybitnych osobistości lub instytucji, pozostałości terenowych pradziejowego i historycznego osadnictwa (cmentarzysk, kurhanów, reliktów działalności gospodarczej, reliktów działalności religijnej i artystycznej), nazw geograficznych, nazw historycznych i tradycyjnych, nazw obiektów budowlanych, nazw placów, nazw ulic i jednostek osadniczych.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozpoznawania form ochrony zabytków nieruchomych lub archeologicznych.

6. Kształcenie w zakresie ochrony zabytków ruchomych

Treści kształcenia: Formy ochrony zabytków ruchomych – dzieł sztuk plastycznych, dzieł rzemiosła artystycznego i sztuki użytkowej, kolekcji stanowiących zbiory przedmiotów zgromadzonych i uporządkowanych, numizmatów, pamiątek historycznych (militariów, sztandarów, pieczęci, odznak, medali, orderów), wytworów techniki (urządzeń, środków transportu, maszyn i narzędzi świadczących o kulturze materialnej charakterystycznych dla dawnych i nowych form gospodarki), wytworów techniki dokumentujących poziom nauki i rozwoju cywilizacyjnego, materiałów bibliotecznych, instrumentów muzycznych, wytworów sztuki ludowej i rękodzieła, obiektów etnograficznych, przedmiotów upamiętniających wydarzenia historyczne bądź działalność wybitnych osobistości lub instytucji, przekazów oralnych.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozpoznawania form ochrony zabytków ruchomych.

7. Kształcenie w zakresie dziedzictwa kulturowego w regionie

Treści kształcenia: Region jako konstrukcja historyczno-kulturowa. Historia i dziedzictwo kulturowe regionów Polski, Europy oraz transgranicznych. Kulturowa tożsamość regionalna. Polityka regionalna w zakresie ochrony zabytków.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: orientowania się w specyfice regionalnego dziedzictwa kulturowego; identyfikowania dziedzictwa kulturowego regionów Polski, Europy oraz transgranicznych; podejmowania działań na rzecz ochrony dóbr kultury w regionach; kreowania lokalnej strategii ochrony dóbr kultury.

8. Kształcenie w zakresie restytucji dóbr kultury

Treści kształcenia: Restytucja dóbr kultury – przywracanie dawnego prawa własności. Odmiany restytucji – rewindykacja, rewindykacja wymienna, windykacja, repartycja, reewakuacja, repatriacja. Losy polskich dóbr kultury – dzieje ich restytucji. Polska polityka w zakresie restytucji dóbr kultury.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: orientowania się w mechanizmach rządzących procesem restytucji dóbr kultury; rozumienia prawnych aspektów restytucji dóbr kultury.

IV. INNE WYMAGANIA

1. Programy nauczania powinny obejmować wszystkie treści podstawowe oraz treści kierunkowe, z co najmniej 3 zakresów kształcenia, w wymiarze co najmniej 45 godzin każdy.

2. Za przygotowanie pracy magisterskiej i przygotowanie do egzaminu dyplomowego student otrzymuje 20 punktów ETCS.

lista kierunków:

Ochrona dóbr kultury - studia II stopnia