Zootechnika - studia II stopnia

II. KWALIFIKACJE ABSOLWENTA

Absolwent posiada zaawansowaną – w stosunku do studiów pierwszego stopnia – wiedzę i umiejętności zawodowe w zakresie planowania i organizacji hodowli zwierząt oraz stosowania programów hodowlanych, żywieniowych i profilaktycznych w populacjach różnych gatunków zwierząt. Absolwent jest przygotowany do pracy: na kierowniczych stanowiskach w administracji państwowej i samorządowej, w gospodarstwach rolnych i hodowlanych, w nadzorze hodowlanym i służbach inseminacyjnych, w doradztwie rolniczym, w przedsiębiorstwach zajmujących się obrotem zwierząt i produktami pochodzenia zwierzęcego oraz w szkolnictwie (po ukończeniu specjalności nauczycielskiej – zgodnie ze standardami kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela). Absolwent jest przygotowany do pracy badawczej i kontynuacji edukacji na studiach trzeciego stopnia (doktoranckich).

III. RAMOWE TREŚCI KSZTAŁCENIA

III.1 GRUPY TREŚCI KSZTAŁCENIA, MINIMALNA LICZBA GODZIN ZAJĘĆ ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA LICZBA PUNKTÓW ECTS

III.2 SKŁADNIKI TREŚCI KSZTAŁCENIAW GRUPACH, MINIMALNA LICZBA GODZIN ZAJĘĆ ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA LICZBA PUNKTÓW ECTS

III.3 WYSZCZEGÓLNIENIE TREŚCI I EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

A. GRUPA  TREŚCI  PODSTAWOWYCH

1. Kształcenie w zakresie metod badań na zwierzętach

Treści kształcenia: Podstawowe rodzaje i typy doświadczeń: laboratoryjne, naukowo-gospodarcze, produkcyjne, wdrożeniowe. Plan pracy badawczej, ogólne zasady prowadzenia doświadczeń, techniki zbierania, porządkowania i gromadzenia danych, dokumentacja doświadczeń. Błędy doświadczeń. Metody opracowywania wyników, wnioskowania oraz formułowania hipotez.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: planowania i wykonywania doświadczeń; statystycznego opracowywania wyników badań; interpretacji wyników badań; stosowania niezbędnych w badaniach i interpretacji wyników narzędzi informatycznych; posługiwania się bazami danych i literaturą.

2. Kształcenie w zakresie statystyki matematycznej

Treści kształcenia: Zmienne losowe jedno- i dwuwymiarowe. Rozkłady zmiennych losowych. Parametry zmiennych losowych. Statystyka opisowa. Rozkład statystyk z próby. Estymacja parametrów populacji. Weryfikacja hipotez. Analiza wariancji. Analiza regresji.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia metod opisu statystycznego próby; oceny rozkładów empirycznych oraz teoretycznych zmiennych losowych; stosowania testów statystycznych; stosowania różnych metod oceny zależności cech.

B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH

1. Kształcenie w zakresie biotechniki rozrodu i diagnostyki genetycznej

Treści kształcenia: Pozyskiwanie i dojrzewanie oocytów. Zapłodnienie pozaustrojowe, mikrochirurgiczne metody zapładniania oocytów, hodowla zarodków w pożywce syntetycznej, pozaustrojowe dojrzewanie zarodków. Klonowanie zwierząt, transgeneza zwierząt, regulacja i oznaczanie płci na poziomie gamet i zarodków. Konserwacja oocytów i zarodków w niskich temperaturach, metody cytogenetyczne i molekularne stosowane w diagnostyce genetycznej. Aberracje chromosomowe, izolacja i amplifikacja DNA, klonowanie molekularne, polimorfizm DNA (mikro- i minisatelity) i jego wykorzystanie w kontroli pochodzenia i identyfikacji osobniczej. Testy molekularne wykorzystywane do detekcji mutacji punktowych, choroby genetyczne, mutacje punktowe – identyfikacja zalecana w hodowli zwierząt.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia i stosowania metod biotechnologii gamet; interpretacji procesów rozwoju; posługiwania się technikami genetyki molekularnej w identyfikacji nosicielstwa genów warunkujących choroby genetyczne i cechy użytkowe zwierząt.

2. Kształcenie w zakresie planowania i organizacji pracy hodowlanej

Treści kształcenia: Definicja celu hodowli, kryteria wyboru strategii hodowlanej, metody badania przepływu genów w populacji, metody konstruowania i optymalizacji programów hodowlanych. Konwencjonalne i alternatywne programy doskonalenia, schematy doskonalenia wykorzystujące zmienność nieaddytywną. Metody biotechniczne wspomagające pracę hodowlaną, import postępu hodowlanego, selekcja z udziałem markerów genetycznych. Geny o dużej ekspresji, fenomen inwestycyjny procesu doskonalenia, efektywność ekonomiczna pracy hodowlanej.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia zasad wyboru strategii doskonalenia i tworzenia programów hodowlanych; wykorzystywania informacji genetycznych w ocenie wartości hodowlanej; stosowania biotechnik w rozrodzie i imporcie materiału genetycznego; analizy efektywności istniejących programów hodowlanych.

3. Kształcenie w zakresie proekologicznych metod chowu zwierząt gospodarskich i wolnożyjących

Treści kształcenia: Dobrostan zwierząt a efektywność ich produkcji. Systemy chowu zwierząt sprzyjające kształtowaniu krajobrazu i środowiska przyrodniczego. Rola i znaczenie zwierząt w gospodarstwach agroturystycznych. Organizacja żywienia zwierząt przeżuwających z maksymalnym wykorzystaniem trwałych użytków zielonych i terenów niewykorzystywanych rolniczo.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: konstruowania programów rolno-środowiskowych; oceny wartości pokarmowej runi rosnącej na gruntach nie użytkowanych rolniczo; zarządzania chowem zwierząt w różnych uwarunkowaniach środowiskowych z uwzględnieniem obsady i wymagań zwierząt.

4. Kształcenie w zakresie obrotu produktami pochodzenia zwierzęcego i przetwórstwa

Treści kształcenia: Metody konserwacji surowców i produktów zwierzęcych. Podstawowe techniki przetwórstwa surowców pochodzenia zwierzęcego. Przechowywanie, pakowanie i znakowanie produktów pochodzenia zwierzęcego. Systemy kontroli jakości. Zasady obrotu surowcami i produktami pochodzenia zwierzęcego na rynku krajowym i międzynarodowym.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: określania podstawowych metod utrwalania żywności przetworzonej oraz surowców pochodzenia zwierzęcego; określania podstawowych technologii przetwarzania żywności, pakowania, konfekcjonowania i znakowania produktów.

IV. INNE WYMAGANIA

1.   Przynajmniej 50% zajęć powinno być przeznaczone na ćwiczenia audytoryjne, laboratoryjne lub projektowe.

2.   Za przygotowanie pracy magisterskiej i przygotowanie do egzaminu dyplomowego student otrzymuje 20 punktów ECTS.

lista kierunków:

Zootechnika - studia II stopnia