Język wykładowy: polski
Grupa kierunków: medyczne, o zdrowiu
System studiów: stacjonarne
Zajmuje się ochroną, promowaniem i przywracaniem zdrowia populacji jako całości a także podnoszeniem stanu zdrowia społeczeństwa; podejmuje zadania w zakresie zdrowia publicznego na szczeblu: administracji rządowej, samorządu terytorialnego oraz w organizacjach pozarządowych, nadzoru sanitarnego, a w szczególności w Państwowej Inspekcji Sanitarnej, w Nadzorze Farmaceutycznym oraz w ochronie przed zagrożeniami środowiskowymi publicznych i niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej, w instytucjach zarówno publicznych i niepublicznych promujących zdrowy styl życia i instytucjach ubezpieczeń zdrowotnych.
Zajmuje się prowadzeniem badań problemów zdrowia środowiskowego, szkoleniem specjalistycznym, współpracą międzyresortową i międzynarodową w obszarze środowiskowego ryzyka zdrowotnego oraz sprawowaniem funkcji doradcy i konsultanta w dziedzinie środowiskowych zagrożeń zdrowia, szacowanie i charakterystyka ryzyka; odpowiada za opracowywanie metod postępowania i informowania społeczeństwa, identyfikację przypadków środowiskowych zagrożeń zdrowia, rozwiązywanie indywidualnych i grupowych problemów zdrowia środowiskowego; podejmuje działania na rzecz monitorowania środowiskowych zagrożeń zdrowia oraz oceny oddziaływania środowiska na zdrowie.
Zdrowie publiczne - studia (II st.) trwają przynajmniej 4 semestry, ECTS≥120. Absolwent posiada zaawansowaną – w stosunku do studiów pierwszego stopnia – wiedzę z zakresu nauk społecznych i nauk medycznych. Posiada umiejętności umożliwiające włączanie się w realizację zadań profilaktyki i ochrony zdrowia instytucji: państwowych, samorządowych, społecznych i prywatnych – funkcjonujących w systemie ochrony zdrowia –w zakresie: opieki społeczno-medycznej; promocji zdrowia; edukacji prozdrowotnej; nadzoru sanitarno-epidemiologicznego; organizowania i administrowania opieki zdrowotnej i pomocy społecznej oraz podnoszenia stanu zdrowia społeczeństwa.
Zdrowie
Zdrowie – stan pełnego fizycznego, umysłowego i społecznego dobrostanu, a nie tylko całkowity brak choroby czy niepełnosprawności (zob. dobrostan subiektywny). W ostatnich latach definicja ta została uzupełniona o sprawność do „prowadzenia produktywnego życia społecznego i ekonomicznego” a także wymiar duchowy.
Zdrowie publiczne
Zdrowie publiczne – nauka zajmująca się zdrowiem na poziomie populacji ludzkiej. Profesor Uniwersytetu Yale, C.-E.A. Winslow, zaproponował w roku 1920 następującą definicję: “zdrowie publiczne jest nauką i sztuką zapobiegania chorobom, przedłużania życia, promowania zdrowia i sprawności fizycznej poprzez zorganizowane wysiłki na rzecz higieny środowiska, kontroli chorób zakaźnych, szerzenia zasad higieny osobistej, organizowania służb medycznych i opiekuńczych w celu wczesnego rozpoznawania, zapobiegania i leczenia oraz rozwijania takich mechanizmów społecznych, które zapewnią każdemu standard życia umożliwiający zachowanie i umacnianie zdrowia".
Zdrowie
Ten, kto chce pozostać w dobrym zdrowiu, powinien unikać smutnych nastrojów i zachowywać radosny umysł.
Autor: Leonardo da Vinci
Zdrowie
Dobre zdrowie jest lepsze niż największe bogactwo.
Bona valetudo melior est quam maximae divitiae (łac.)
Zdrowie
Zdrowie jest najcenniejszą zdobyczą, a zadowolenie największym bogactwem. Osoba godna zaufania jest najlepszym towarzyszem, Nirwana – najwyższym szczęściem.
Autor: Budda Siakjamuni
PL 
EN
CS
DE
ES
FR
HU
IT
PT
РУ
SK
TR
УК
AR
中文
poleca:
