I. WYMAGANIA OGÓLNE
Studia drugiego stopnia trwają nie krócej niż 3 semestry. Liczba godzin zajęć nie powinna być mniejsza niż 900. Liczba punktów ECTS nie powinna być mniejsza niż 90.
Absolwenci powinni opanować wiedzę i posiadać umiejętności w zakresie zaawansowanych technologii i metod badania procesów oraz eksploatacji maszyn w energetyce. Absolwenci powinni być przygotowani do: projektowania i prowadzenia procesów stosowanych w energetyce i przemysłach pokrewnych; prowadzenia badań procesów przetwarzania energii maszyn i urządzeń energetycznych, realizacji modernizacji procesów i maszyn oraz wdrażania nowych technologii; zakładania małych firm i zarządzania nimi oraz kontynuacji edukacji na studiach doktoranckich i uczestniczenia w badaniach w dziedzinie szeroko rozumianej energetyki.
godziny | ECTS | |
A. GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH | 135 | 13 |
B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH | 60 | 6 |
Razem | 195 | 19 |
godziny | ECTS | |
A. GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH Treści kształcenia w zakresie: | 135 | 13 |
1. Rachunku prawdopodobieństwa | 45 | |
2. Metod numerycznych | 60 | |
3. Fizyki kwantowej | 30 | |
B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH Treści kształcenia w zakresie: | 60 | 6 |
1. Modelowania matematycznego instalacji |
Treści kształcenia: Przestrzeń probabilistyczna, prawdopodobieństwo warunkowe, niezależność zdarzeń. Zmienne losowe, wartość oczekiwana, wariancja. Rozkłady zmiennych losowych. Prawa wielkich liczb. Centralne twierdzenie graniczne.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia i stosowania opisu probabilistycznego; rozwiązywania zagadnień formułowanych w postaci opisu probabilistycznego.
Treści kształcenia: Metody rozwiązywania równań różniczkowych zwyczajnych dla warunków brzegowych i początkowych. Metody rozwiązywania równań różniczkowych cząstkowych. Metody elementów skończonych, różnic skończonych, elementów brzegowych.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: doboru metody rozwiązywania równań zależnie od klasy zagadnienia; rozwiązania układu równań różniczkowych z wykorzystaniem programu komercyjnego.
Treści kształcenia: Granice fizyki klasycznej, relacje Heisenberga. Reguły działań na amplitudach – doświadczenia fundamentalne. Determinizm kwantowy. Przykłady rozwiązań równania Schroedingera. Kwantowanie momentu pędu. Spin. Symetria i zasady zachowania. Wybrane zagadnienia mechaniki kwantowej.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia zjawisk i procesów fizycznych w przyrodzie; wykorzystania praw przyrody w technice i życiu codziennym.
Treści kształcenia: Proces fizyczny oraz jego model fenomenologiczny i matematyczny. Problem dyskretyzacji. Procesy stacjonarne, ustalone i nieustalone. Współrzędne stanu. Równania bilansowe z wykorzystaniem współrzędnych stanu. Modele matematyczne wybranych procesów i elementów instalacji energetycznych. Metody rozwiązywania modeli. Modele aproksymacyjne. Identyfikacja procesów. Algorytmy identyfikacji. Praktyczne przykłady zastosowań modelowania i identyfikacji. Optymalizacja rozkładu obciążeń.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: formułowania modeli matematycznych
opisujących własności instalacji energetycznych i ich elementów w stanach ustalonych i przejściowych; stosowania algorytmów identyfikacji modeli; rozwiązywania prostych
problemów optymalizacyjnych.
1. Przynajmniej 50% zajęć powinno być przeznaczone na seminaria, ćwiczenia audytoryjne, laboratoryjne lub projektowe.
2. Za przygotowanie pracy magisterskiej i przygotowanie do egzaminu dyplomowego student otrzymuje 20 punktów ECTS.
lista kierunków:
Energetyka - studia II stopnia