Ekonomia – nauka społeczna analizująca oraz opisująca produkcję, dystrybucję oraz konsumpcję dóbr i uslug. Nie jest nauką ścisłą, lecz posługuje się aparatem matematycznym (głównie metody ilościowe). Słowo „ekonomia” wywodzi się z języka greckiego οικονομία i tłumaczy się jako οἰκος (oikos), co znaczy „dom” i νόμος (nomos), czyli „prawo, reguła”. Starożytni Grecy stosowali tę definicję do określania efektywnych zasad funkcjonowania gospodarstwa domowego.
Ekonomia menedżerska – analiza istotnych decyzji podejmowanych przez menedżerów przy użyciu narzędzi stosowanych przez ekonomistów. Kategorie ekonomiczne wykorzystywane przez menedżerów na popyt na wyroby, kategorie kosztów, kategorie opisujące zachowania monopoli i zasad konkurencji jaka występuje między tymi podmiotami. Celem ekonomii menadżerskiej jest przybliżenie najważniejszych problemów decyzyjnych, przedstawienie zasad analizy ekonomicznej pozwalających podejmować optymalne decyzje, tj. najlepsze, biorąc pod uwagę uwarunkowania w jakich funkcjonuje i jakimi dysponuje czynnikami aby móc zrealizować dany proces. Ekonomia menedżerska bada i analizuje mechanizmy funkcjonowania współczesnej gospodarki rynkowej.
To co sprawia, że jest ona [ekonomia] najbardziej fascynującą [nauką] jest to, że jej fundamentalne zasady są tak proste, że każdy jest w stanie je zrozumieć, jednak niewielu je rozumie.
Zły ekonomista widzi tylko to, co bezpośrednio uderza wzrok; dobry ekonomista patrzy także dalej. Zły ekonomista widzi tylko bezpośrednie konsekwencje proponowanego kierunku polityki; dobry ekonomista spogląda także na konsekwencje dalsze i pośrednie. Zły ekonomista widzi tylko skutki, jakie dana polityka przyniosła lub przyniesie pewnej konkretnej grupie; dobry ekonomista bada także skutki, jakie polityka przyniesie wszystkim grupom
