Prowadzi badania i działania praktyczne w zakresie ogólnej diagnozy stanu rozwoju mowy i ogólnej terapii zaburzeń komunikacji człowieka na różnych etapach rozwoju i w różnych sferach aktywności: edukacyjnej, społecznej i zawodowej; zajmuje się korygowaniem wad wymowy i usprawnianiem języka, profilaktyką i likwidowaniem zaburzeń komunikacji uwarunkowanych środowiskowo lub organicznie (różnego rodzaju czynnikami patologicznymi), a także rehabilitacją mowy po wypadkach i urazach.
Organizuje pomoc logopedyczną na terenie szkoły (placówki), zajmuje się profilaktyką, diagnozowaniem i terapią dzieci i młodzieży z zaburzeniami mowy; prowadzi badania diagnostyczno-prognostyczne oraz zajęcia logopedyczne, mające na celu likwidację lub ograniczenie zakłóceń komunikacji językowej w zakresie mowy głośnej i pisma; prowadzi działania profilaktyczne oraz współpracuje z najbliższym środowiskiem dzieci i młodzieży, w celu osiągnięcia trwałego sukcesu terapeutycznego, dba o sprawność językową dzieci i młodzieży z zaburzoną komunikacją językową.