Dyplomacja publiczna

Dyplomacja – czynności prowadzone między państwami, w celu zawarcia umów handlowych oraz pozyskania wsparcia wojskowego dla reprezentowanego kraju. Dyplomacja wiąże się też z rozwiązywaniem w pokojowy sposób problemów między państwami. Dwa tysiące lat temu rzymski prawnik i filozof, Cyceron powiedział: „Istnieją dwa sposoby rozstrzygania sporów: jeden przy pomocy argumentów, drugi przy użyciu siły; a ponieważ pierwszy z nich jest właściwy człowiekowi, a drugi dzikim zwierzętom, należy uciec się do drugiego sposobu tylko wówczas, gdy nie możemy użyć pierwszego”. Inaczej mówiąc, siła argumentów, a nie argument siły – oto kwintesencja dyplomacji.

Po raz pierwszy pojęcie to pojawiło się w 1965 roku w pracach Edmunda Gulliona, dziekana z Fletcher School of Law & Diplomacy na Tufts University. Publikacje z tego okresu stanowiły, że dyplomacja publiczna (ang. public diplomacy) zajmuje się wpływaniem postaw społecznych na kształtowanie się i realizację polityki zagranicznej, obejmując wymiar stosunków międzynarodowych wykraczający poza obszar tradycyjnej dyplomacji; kształtowanie przez rządy opinii publicznej w innych państwach; interakcję prywatnych interesów i grup w jednym państwie z podobnymi im w innym państwie; sprawozdawczość nt. spraw zagranicznych i ich wpływu na politykę; komunikację pomiędzy specjalistami od komunikacji, takimi jak dyplomaci i zagraniczni korespondenci; oraz proces międzynarodowej komunikacji.