Górnictwo

Wydaje się, że bez nadzwyczajnych regulacji legislacyjnych górnictwo nie spłaci swojego długu. Pomocny byłby wzrost cen węgla, ale na to w trakcie dwóch, trzech lat raczej nie ma szans. Spłata części zadłużenia przeniesie się na kontrahentów.

Może nareszcie okaże się, iż decydenci dojdą do wniosku, że górnik jest potrzebny górnictwu, a górnictwo jest potrzebne Polsce.

Negatywnie oceniam większość działań dotyczących górnictwa podejmowanych w ciągu ostatnich 2 lat. Nie można mieć pretensji do zarządów spółek węglowych, bowiem autorami tych decyzji, czy też ich braku, byli politycy. Nie było woli politycznej do zmierzenia się z bardzo trudnym w społecznym odbiorze, ale koniecznym programem naprawy górnictwa. Przez cały czas zaklinano rzeczywistość, mieszano herbatę bez cukru oczekując, że ona będzie słodsza, ponadto przejadano publiczne środki. Pieniądze pochodzące ze sprzedaży części majątku służyły utrzymaniu płynności finansowej spółek węglowych. Dlatego też oceniam stan górnictwa bardzo krytycznie. Będzie bardzo trudno z niego wyjść.